กุสลติกอัชฌัตติกทุกะ

(1. กุสลติกะ 66. อัชฌัตตติกทุกะ)

อัชฌัตติกบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[706] 1. อัชฌัตติกธรรมที่เป็นอัพยากตะ อาศัยอัชฌัตติก-
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[707] ในเหตุปัจจัย มี 1 วาระ ในสหชาตปัจจัย มี 1 วาระ ฯลฯ
ในอวิคตปัจจัย มี 1 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.

อัชฌัตติกบทปัญหาวาระ

อนุโลมนัย

1. อารัมมณปัจจัย

[708] 1. อัชฌัตติกธรรมที่เป็นกุศลเป็นปัจจัยแก่อัชฌัตติก-
ธรรมที่เป็นกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
2. อัชฌัตติกธรรมที่เป็นอกุศล เป็นปัจจัยแก่อัช-
ฌัตติกธรรมที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
3. อัชฌัตติกธรรมที่เป็นกุศลเป็นปัจจัยแก่อัชฌัตติก-
ธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย

4. อัชฌัตติกธรรมที่เป็นอกุศล เป็นปัจจัยแก่อัช-
ฌัตติกธรรมที่เป็นอกุศล ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ.
7. อัชฌัตติกธรรมที่เป็นอัพยากตะ เป็นปัจจัยแก่
อัชฌัตติกธรรมที่เป็นอัพยากตะ ด้วยอำนาจของอารัมมณปัจจัย
มี 3 วาระ.

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[709] ในอารัมมณปัจจัย มี 9 วาระ ฯลฯ ในปุเรชาตปัจจัย มี 3
วาร ะ ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 5 วาระ.
แม้ปัญหาวาระในกุสลติกะฉันใด พึงให้พิสดารฉันนั้น.

พาหิรบทปฏิจจวาระ

อนุโลมนัย

1. เหตุปัจจัย

[710] 1. พาหิรธรรมที่เป็นกุศลอาศัยพาหิรธรรมที่เป็นกุศล
เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย

การนับจำนวนวาระในอนุโลม

[711] ในเหตุปัจจัย มี 9 วาระ ในอารัมมณปัจจัย มี 3 วาระ
ฯลฯ ในอวิคตปัจจัย มี 9 วาระ.
สหชาตวาระก็ดี ฯลฯ สัมปยุตตวาระก็ดี เหมือนกับปฏิจจวาระ.